‘Sinds wij lid zijn van de club, is het geen kaksport meer’

Al bijna twintig jaar staat Femmie Loijenga (58) wekelijks op de golfbaan. De binnenstad van haar woonplaats Meppel wisselt ze graag regelmatig af met de prachtige natuur van Golfclub Havelte. Ze geniet met volle teugen van de golfsport en haar fanatieke spel heeft zijn vruchten afgeworpen; de Drentse heeft haar handicap inmiddels weten terug te brengen naar 9,6. ‘Golf is echt een manier van leven voor mij’.

Tekst: Walter de Boer I Fotografie: Marike van de Witte

De temperaturen rijzen de pan uit als we hebben afgesproken met Femmie Loijenga. Het is stralend weer en de 18-holes baan van Golfclub Havelte ligt er dan ook mooi bij. De baan die grenst aan de natuurgebieden Uffelter Zand en het Uffelter Binnenveld bestaat uit een typisch Drents heidegebied met vennetjes. De eerste negen holes liggen in een coulisselandschap, terwijl de tweede negen holes meer gelegen zijn in een parkachtig gebied met oude bomen. Het is een plek waar de golfster Loijenga, al een lange periode komt. Ze kent de club op haar duimpje en groet dan ook bijna iedere speelster die langs de tafel loopt. Het is dinsdag en dat betekent damesdag in Havelte. Het is haar vrije dag. De rest van de week werkt ze op een advocatenkantoor in Meppel, maar ze past ook graag  en regelmatig op één van haar vijf kleinkinderen.

Golfvirus

Ze was altijd al een fanatieke sportster. Na jaren van tennissen, maakte ze op aanraden van haar man kennis met de golfsport. Ze legt uit: ‘De sport pakte hem heel erg. Hij was heel vaak op de golfbaan te vinden, dus toen de kinderen mij op een gegeven moment wat minder nodig hadden, adviseerde mijn man mij om eerst tien lessen te nemen en daarna te oordelen of het een sport was voor mij.’ Maar die tien lessen had ze niet nodig. Al na de eerste les werd ze gegrepen door het “golfvirus”. Net als haar man, was Femmie meteen enthousiast en fanatiek. ‘Ik heb de drive om beter te willen worden in de sport. Dat werd mede aangewakkerd doordat ik af en toe een wedstrijd won.’ En hoe vaak ze ook speelt, het blijft leuk. ‘Het is in de eerste plaats geweldig om dat balletje gewoon honderd meter of verder te slaan met een club. Tennis is heel leuk, maar bij golf komt er amper kracht aan te pas. Het is een hele mentale sport. De bal raak je heus niet altijd even lekker, het is dan de kunst om steeds ontspannen te blijven en vooral niet te veel kracht te gebruiken. Je wordt er heel rustig van. Het kost me energie, maar ik krijg er ook heel veel energie voor terug’, legt ze uit.

Drieënhalf uur lopen. In de stad doe je dat toch minder snel

Na de eerste lessen besloot Loijenga direct lid te worden van Golfclub Havelte. Wel was de sfeer twintig jaar geleden, anders dan nu. ‘Het is nu gelukkig een stuk minder, maar golf werd eerder meer gezien als “kaksport” en had een wat elitair karakter. Daarom voelde ik mij in het begin niet altijd op mijn gemak.’ Maar waarom kies je dan toch voor de sport? ‘Omdat het zo’n leuk spel is. Ik zeg weleens gekscherend dat sinds wij lid zijn van de club, het geen kaksport meer is, haha!’

Natuurmens

De golfster is een echt natuurmens. De binnenstad van haar woonplaats Meppel wisselt ze dan ook maar al te graag af voor het landelijke Havelte. ‘Binnen een half uur ben ik op de golfbaan en dat vind ik heerlijk. De baan ligt er altijd prachtig bij, echt genieten. Golf is ook de perfecte sport, zeker als je net als ik, een echte wandelliefhebber bent.  Ik loop zomaar drieënhalf uur over 18 holes. In de stad doe je dat toch minder snel.’ En bewegen doet ze niet alleen omdat ze sporten een leuk tijdverdrijf vindt, ook ziet het ook als noodzakelijk “kwaad”. ‘Ik heb een kantoorbaan en dan is sport extra belangrijk om mij fit te blijven voelen.’

Een handicap van 20 zie ik (voorlopig) nog niet zo zitten

Overigens loopt ze niet vaak in haar eentje over de baan. Liever speelt ze wedstrijden met haar vriendinnen of wedstrijden en in het voorjaar de competitie. ‘Het is mijn doel om mijn handicap laag te houden. Een handicap van 20 zie ik, nu nog niet, zo zitten. Ik wil me  voorlopig blijven ontwikkelen. Golf is echt een sport die je ook op latere leeftijd nog kan doen en ik hoop dan ook dat ik daar nog heel lang van mag genieten.’

Uit de bunker

Als ik haar vraag naar haar mooiste golfervaring, hoeft Loijenga niet na te denken. ‘Dat was vorig jaar toen ik een dag met de Nederlandse golfpro Joost Luiten heb opgetrokken. Ik had mij opgeven voor een prijsvraag: wie heeft er zin in een rondje golfen met Joost Luiten? Dat leek mij heel leuk en toen bleek dat ik werd uitgekozen! We zijn gaan golfen op de baan van zijn sponsor in Duitsland. De dag begon om half tien met een ontbijt, een Meet & Greet en vervolgens gaf hij les op de driving range. Daarna hebben we samen  met Joost 18 holes gelopen, een prachtige ervaring was dat. Het is gewoonweg prachtig om hem te zien spelen. Daar kan ik zoveel van leren. Zo oefenden we onder andere om een bal uit de bunker te slaan en ik kreeg die bal niet zo makkelijk uit de bunker. Maar Joost bleef volhouden dat ik die bal uit de bunker kreeg. En die les kwam twee dagen later goed van pas toen mijn bal tijdens de wedstrijd in de bunker terecht kwam. Dankzij de techniek die hij mij had geleerd, sloeg ik ‘m er zo uit en dicht bij de vlag. Toen dacht ik meteen: bedankt Joost!’